Bloedfanatieke Walinga wordt nieuwe Maestro

Boekenwurm weet orkest perfect te bespelen

ERMELO – Zaterdagavond was in het Kerkelijk Centrum de tweede uitvoering van Maestro Crescendo. Een bijna volle kerkzaal genoot van de muziek, de kandidaten en de humor. Om Maestro te worden moet je veel doen, dat wordt je niet zomaar.

Petje af voor alle deelnemers. Zij durven zich heel kwetsbaar op te stellen om zonder muzikale bagage toch op de bok te gaan staan. Tijdens de Maestro 2014 worden door Christelijke Harmonie Crescendo op hoog niveau een aantal prachtige muziekstukken gebracht. ,,Ik ben vanavond echt uit, ik hoef niets te doen. Heerlijk. Laten ze achter maar lekker zweten, ik ga genieten,'' zegt Gert Koelewijn, de winnaar van vorig jaar aan het begin van de avond.

Kwasttechniek

Om stipt half acht, komt onder daverend applaus van het enthousiaste publiek, de muzikanten van Crescendo de kerkzaal binnen en nemen plaats op het podium. De vijf kandidaten worden aan het publiek voorgesteld waarna Elise Walinga, in een schitterende avondjurk, het spits mag afbijten met muziek van Elmer Bernstein uit de film The Blues Brothers.Daarna volgde Klaas Marinus met de Moonlight Serenade, Arie Tempel met de Second Walz, Arie van Buuren eveneens de Moonlight Serenade en tot slot Laurens Klappe met de Second Walz.

Natuurlijk wordt Van Buuren aangesproken op zijn kwasttechniek en krijgt Klappe vragen over de subsidie voor cultuur. De vakjury heeft het moeilijk. Met de nodige humor geven ze veel feedback en zinvolle opmerkingen. Dat de kandidaten het er niet altijd mee eens zijn, blijkt wel uit de opmerking van Arie Tempel die de juryleden graag een gehoortest aanbiedt.

Finalisten

Iedereen krijgt de gelegenheid een stem uit te brengen op een van de kandidaten. Samen met de keuze van de jury en die van het orkest worden uiteindelijk de finalisten bepaald. Walinga, Tempel en Van Buuren mogen nogmaals. Dirigent Ronald Slager (jurylid) heeft een leuke avond. ,,Er wordt leuk gemusiceerd en het is goed georganiseerd. Ik had niet verwacht dat het zo leuk zou worden. Het is gewoon entertainment. Leuk dat op lokaal gebied zo'n relatief kleine vereniging zo iets kan neerzetten. Echt geweldig.'' Het lijkt alsof een dirigent maar wat doet, het orkest maakt immers de muziek. ,,Niets is minder waar," zegt ook Arie van Buuren. ,,Al die ogen die je aankijken en wachten tot jij het teken geeft om te beginnen. Doodeng.''

Vooral Arie Tempel is verrast door zijn finaleplaats. ,,Ik was al blij dat ik een muziekstuk kon onthouden en nu moet ik nog een keer. Erg leuk, hoor, maar ik voel me als een vegetariër in een slachthuis.'' De toon is weer gezet. In deze finaleronde wordt de lat nog wat hoger gelegd. Solisten spelen namelijk een belangrijke rol in de muziekstukken en dat vraagt wat van de dirigenten. Tempel bijt het spits af, maar krijgt van de jury mee dat hij vooral wat anders moet gaan doen dan dirigeren. Elise Walinga dirigeert vervolgens Springtime met als solist Lotte Versluis. De jury en het publiek zijn aangenaam verrast. ,,Als ik je zie spelen zie ik de muziek. Het beste compliment dat je kan krijgen,'' aldus de jury. Voor Van Buuren is een passend muziekstuk uitgezocht; Sandpaper Ballet. Twee solisten, in werkoutfit van schildersbedrijf Van Buuren, zorgen hierbij voor ritme met blokken met schuurpapier.

Vervolg

Aan het eind van de lange, maar zeer vermakelijke avond is Elise Walinga uitgeroepen tot Maestro - is de vrouwelijke vorm Maestra?- Crescendo 2014. En terecht, zei iedereen. Zij krijgt de beker uit handen van Gert Koelewijn. Naast het hoge niveau van spelen is vooral de humor en het plezier van de kandidaten wat opvalt en wat daarmee een vervolg zeker rechtvaardigt. Het lijkt dan ook geen vraag of Crescendo volgend jaar weer een Maestro organiseert. Die komt er zeker.