De foto is al geregisseerd

ERMELO – We zitten op een warme zomeravond lekker op het terras van In de Volksmond als Hilda Versluis van Crescendo ons aanschiet. ,,Wil je weten wie de kandidaten voor Maestro 2015 zijn? Ik zal je er één noemen: Natalie, wil jij meedoen?’’ en er volgt een volle lach. Natalie Overkamp valt stil, en dat gebeurt niet zo heel vaak.

Na wat heen en weer gepraat, besluit ze er een nachtje over te willen slapen. Enfin, uiteindelijk is zij een van de kandidaten voor Maestro Crescendo 2015. ,,Als er iemand niet muzikaal is, ben ik dat wel,’’ verzucht Overkamp. ,,Dat gaat natuurlijk niets worden.’’ Als ik vervolgens aangeef dat er vorig jaar ook een aantal kandidaten zich als niet-muzikaal kwalificeerden, maar toch wel een mooi stuk muziek neer hebben gezet, mompelt ze wat: ,,Ja-ja, we zullen wel zien wie er gelijk krijgt.’’ Als Natalie Overkamp zich probeert in te denken wat zij met muziek heeft, weet ze niet meer te noemen dan ‘muziek luisteren’. Toch blijkt er wel meer onder te zitten. ,,Ik ben ooit met blokfluit spelen begonnen omdat alle kinderen op de lagere school moesten leren spelen en noten lezen. Maar daar is het dan ook zo’n beetje mee gestopt.’’ Nadien heeft ze nooit meer overwogen om een instrument te leren spelen. Ook niet toen haar zus dit wel deed, die nu overigens saxafoon in Fanfare Sint Caecilia speelt. ,,Nee, dat is nooit bij me opgekomen. Ik had ook niet een instrument waarvan ik dacht ‘dat wil ik spelen’. Overigens kan ik wel ‘Für Elise’ spelen op de piano,’’ lacht ze.

Bewust voorbereiden

‘Gebrek aan muzikaliteit’, dat is wat Natalie Overkamp over zichzelf zegt. Daarom schrok ze ook van de vraag om deel te nemen aan Maestro 2015. Overkamp: ,,De samenstelling van de groep is wel een hele uitdaging. Ook omdat de kandidaten nu het concept kennen, althans dat mag je toch wel aannemen, gaat de lat omhoog. Iedereen zoekt nu meer naar creatieve uitingen die passen bij de persoon. De reikwijdte wordt groter. Hoe kan ik op een andere manier, dan alleen goed m’n best doen, er uitspringen.’’ Dat geldt natuurlijk ook voor de creatieve journalist, fotograaf, educatief medewerker van museum Het Pakhuis, bladenmaker, schrijver, grafisch ontwerper en wat ze al niet doet. ,,Als fotograaf hou ik wel van flitsende momenten, dus dat zal ik wel gaan gebruiken. En uiteraard heb ik zaterdagavond bij Groevenbeek Klassiek wel heel erg op de dirigent gelet. Ook al wilde ik dit niet, ging als een soort van vanzelf.’’ Haar voorbereiding begon dus al op Groevenbeek. ,,Ja, en straks uiteraard met de lessen van Hilda. Daarnaast ga ik natuurlijk nog een keer extra naar m’n kapper om bij Gert Koelewijn (winnaar Maestro2013, gh) wat tips te halen.’’ Overkamp heeft indertijd ook wel wat stukjes van de televisieversie van Maestro bekeken en vond vooral het optreden van Spike erg verrassend. ,,Ik ga dit ter inspiratie nog wel even terugkijken op Youtube.”

Enigzins eigengereid

En natuurlijk moet een fotograaf haar eigen foto regisseren. Als we op een snikhete dag in Berlijn lopen, ziet Overkamp bij de Berliner Oper, die gerestaureerd wordt, een beroemde ‘collega’ op de schutting staan. ,,Dat wordt de foto, ik zie het voor me.’’ En inderdaad. Dat werd de foto.